Το κτίριο αυτό έχει εμβαδόν 1877 τ.μ., μήκος 45,12 τ.μ., πλάτος 38,19 τ.μ. Τόσο αυτό, όσο και το διπλανό μικρότερο κτίριο, στο οποίο αρχικά στεγάζονταν τα γραφεία της Εταιρείας, ενώ αργότερα διαμορφώθηκε σε ξενώνα των ιδιοκτητών, είναι λιθόκτιστα και έχουν στέγες με γαλλικά κεραμίδια. Τοποθετούνται στην ύστερη νεοκλασική περίοδο.

Στο πέρασμα του χρόνου έχει υποστεί επεμβάσεις και προσθήκες, ήδη από την περίοδο του μεσοπολέμου. Οι πιο σημαντικές είναι ότι προστέθηκε ο τρίτος όροφος και ότι το αρχικό σχήμα “Π” των αποθηκών έγινε τετράπλευρο. Στο εσωτερικό του κτηρίου σχηματίζονται τεράστιες αίθουσες σε κάθε ένα από τους ορόφους και το ημιυπόγειο. Μόνο κολόνες διακόπτουν το ενιαίο των χώρων αυτών με τα παλιά, αλλά καλοδιατηρημένα ξύλινα πατώματα και ταβάνια, τα οποία διατηρούν ακόμα τη μυρωδιά του καπνού, που είχε τρυπώσει σε κάθε χαραμάδα τους.

Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου οι καπναποθήκες στέγασαν νοσοκομείο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Ακόμη σήμερα διαβάζει ο επισκέπτης τις επιγραφές σε ορισμένες πόρτες: Θάλαμος «Έλλης», «Κορυτσάς», «Αργυροκάστρου»…

Σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες το κτίριο αυτό στα χρόνια της Κατοχής το είχαν επιτάξει οι Γερμανοί. Μετά την απελευθέρωση επανήλθε στην αρχική λειτουργία του ως χώρος αποθήκευσης και επεξεργασίας καπνού, μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’80. Από τότε οι καπναποθήκες μεταφέρθηκαν σε νέο χώρο και το κτίριο εκκενώθηκε.